Saturday, May 21, 2011

Every Death a Wake-up Call


Wouter Weylandt
Born:   27/09/1984     Gent
Died:    09/05/2011     Italy

 
Today, our team mate and friend Wouter Weylandt passed away after a crash on the 3rd stage of the Giro d’Italia. The team is left in a state of shock and sadness and we send all our thoughts and deepest condolences to the family and friends of Wouter. This is a difficult day for cycling and for our team, and we should all seek support and strength in the people close to us."
 
 
Wouter Weylandt, verpersoonlijking van optimisme, is niet meer.
 
 
Tim Bouwhuis
 Gisteren is een muurtje, gewoon stomweg een muurtje, je fataal geworden.
 

 

Every death is a wake-up call to live more fully, more presently, now.


I am passionate about sport. In Cycling, the Giro d’Italia is only surpassed in significance by the Tour de France. The world of pro-cycling is small. If you make it to the top, you are GOOD!
Marc 
Wouter beoefende één van de mooiste sporten die er bestaan. Een sport waar Professionaliteit, Plezier en Passie perfect in elkaar samenvloeien.

I did not know Wouter Weyland. Had not followed his career. But when I heard the news of his death, I felt such immense pain and was overcome by sadness.
Ellen Janssens
Het is zeer vreemd dat de dood van iemand die je helemaal niet kende, je zo kan raken.

Can’t say why I felt so deeply affected by it.
Laura
Tranen, veel tranen en een gigantisch gevoel van ongeloof. Zo was het maandagavond en dinsdag. Ik wou, kon, wil en kan het niet geloven. Ik hoop dat hij - waar hij ook is - nog steeds even gelukkig is als dat hij het hier was.

He died doing what he loved.
Peter Kelly
Cyclists are a big family and we have lost one of our own. I never met him but I feel sad that he died. May we all die when we are doing something that we love. Rest in Peace Wouter

His pregnant girlfriend will have his child as a reminder forever.
Ann-Sophie 
België en de rest van de wereld mag fier zijn jou gekend te hebben. Een fantastische renner, maar daarnaast ook een fantastische spontane en vriendelijke mens... Bedankt Wouter, voor alle mooie momenten! 
Het ga je goed...

The sadness can be overcome.
Marleen
STERKTE, Wouter leeft voort in zijn kindje... Dit laat niemand koud...maar als de stilte komt, zoek dan houvast in de mooie dingen die Wouter naliet!

So what was it?

Maybe the fact that he was loved by so many.
Demuysere Rosita  het leven kan soms zo onfair zijn he…

Arne Vrebos  dit is gewoon erg…

Jef van den Driessche  damn, dat dit kan gebeuren...
 
Frederik Huvaere  het ga je goed...
 
Tobias Wauch  no words , just tears…
 
Gunther Houbrechts  gewoon verschrikkelijk…
 
Bob de Laet  heb zitten wenen als een kind…
 
Chantal  woordeloos, machteloos, troosteloos... 

 
Close to him or not, they remember a life well lived.
M. D'Haene
Het leven is vergankelijk, daar ontkomt niemand aan... 
Alleen heeft het noodlot te snel te definitief afgerekend met je, Wouter. 
Tientallen lofwoorden kunnen we schrijven: jong, leuk, talentvol, ambitieus, goedlachs, communicatief, speciaal, altijd bereikbaar, sociaal... maar dit is het voornaamste: je was - èn blijft - geliefd. 
Dat de liefde die je gegeven èn gekregen hebt, een steun moge zijn voor je naasten ! Dat ze troost en sterkte mogen vinden in de herinneringen die je achterlaat, en uiteraard ook in het zich ontwikkelende leven dat voor altijd van jou zal getuigen. 
Weet dat je niet voor niets bent geweest wie je was : de mate waarin je beste vrienden An-Sophie,je ouders en zus steunen en proberen bij te staan, is een weerspiegeling van jouw gulheid. 
Geef je nu maar over aan het grote onbekende, je hebt je best gedaan ...

They cherish fond memories.
Marc Thielemans 
We hebben er samen veel plezier aan beleefd langs de Schelde waar we allen konden profiteren van je machtige uitstraling, je krachtige pedaalslag, je eenvoudige en authentieke zélf onder de wielerfanaten van de Schelde tussen Zwijnaarde en Oudenaarde. 

Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Dankbaarheid en schoonheid overheersen: je klasse en speelsheid: iedereen zal het missen. 

Wij met ons wielerbende zullen voortaan voorzichtiger zijn, zonder angst dat wel, jij had dat ook niet, maar wel alerter en goed geconcentreerd. Als eerbetoon aan jou, ook al heb jij daar geen bal meer aan. 

Het leven is hard, de dood nog harder en confronterend. Aan je vriendin, je familie, je vrienden kan ik niet genoeg steun betuigen. Dus alle (rouw)registers opentrekkend: aan al wie dit leest: trek je op aan zijn doorzetting, levenslust en vrolijkheid. Het kan zo snel voorbij zijn. De énige troost die ik voel: Wouter heeft niet lang afgezien, of zelfs niet, tijdens het beleven van de droomjob van zijn leven.



They write in poetic language.
boom stil
bloem stil
niemand zo stil
als zij
jij stil
ik stil
niemand zo stil
als wij
om ons heen raast een wereld vol geluiden verder
blij dat wij nu even stil zijn.....

They handle their grief with dignity. 
Werner 
Geachte familie, vrienden van Wouter, 
Ik ben geen wielerfan-van-het-eerste-uur, ik ben geen kenner, ik ben gewoon maar een mens die geschokt is door de dood van een knappe jongeman die nog zoveel tegoed had van het leven. 
Ik maakte drama's als dit eerder mee met mensen die mij nauwer waren dan deze vader-in-spe, maar je raakt het nooit gewend: niks tragischer dan een ouder, een familielid, een vriend die zo'n jong iemand ten grave moet dragen. 
Ik wens iedereen die dicht bij Wouter stond alle sterkte om met dit verlies te leren leven: vergeten doe je dit nooit, de datum van het tragische ongeluk staat voor eeuwig gegrift in de kalender van je geheugen, maar ik hoop dat de tijd de scherpe hoeken van het verdriet afrondt en U langzaamaan terug de kleur van het leven laat zien. 
Zoek troost en kracht bij elkaar. 
Met innigste wensen voor sterkte.
Als je moet afgeven wat je het meeste lief hebt 
dan is er geen gisteren, 
geen vandaag 
en geen morgen meer, 
dan is er geen tijd meer, 
dan is er alleen heimwee... 

Belgium has always surprised me. That small, almost forgotten country.
Gianmaria 'Marie' Framarin
You came from Belgium's straight wet tiny country roads, under tons of rain and snow, but it was on a winding downhill lane on a sunny afternoon in Italy that you looked back and suddenly it was all over…

Gianni Vannieuwenborgh
Je was een groot persoon in de wielersport voor ons klein belgen landje. De eerbetoon van vandaag heeft echt ontroerd. ik kan het nog altijd niet geloven. De Wielerwedstrijden zullen nooit meer zijn zoals tevoren. Rust in vrede Wouter, Een ster was geboren in de wielersport nu schitterd ze aan onze blauwe belgische hemel. Respect voor het team Leopard trek. Heel veel sterkte aan de familie en vrienden van dit groot symbol.


So I have followed the mourning, and I have mourned with them.
Stijn
Nooit was ik zo ondersteboven bij het overlijden van een sportman. Gisteren langs De Schelde gaan rijden met mijn gedachten bij de mensen die nu achterblijven. Veel renners gezien, allen ontredderd en stil. Er hing een raar sfeertje ... 


Allowed myself to indulge in the sadness of a final goodbye.
kurt D
Hey maat! 
Dit zijn mijn laatste woorden zoals ik tegen jou zou gepraat hebben. 
Eerst wil ik nog mijn innige deelneming betuigen aan jouw vriendin, toekomstig kindje, en aan jouw familie. 
Je smste me nog in januari om te vragen wanneer we nog eens samen gingen trainen, heb ik nu spijt maat dat ik pas in maart terug met trainen ben begonnen. JIJ hebt me sinds lange tijd nog eens een traan laten rollen door wat je hebt voorgehad, ik zat net in de auto toen ik het vernam. Jij noemde me altijd den beer van de schelde, maar op dat moment was ik maar héél klein. Jij wou mijn job doen als je niet koerste en ik andersom dat was waarschijnlijk onze klik waardoor we meteen met mekaar overeenkwamen. Je hebt mij nog eens doen beseffen dat ik moet genieten van het leven terwijl we leven!!! 
Ik zal u godverdomme missen kameraad, ook al zagen we mekaar zeer weinig. Ik vergeet zeker de momenten niet en u ook natuurlijk, ik zal mijn best doen, je kent mijn werk hé, om woensdag te komen en WIJ een laatste keer "jow" te zeggen!
Paske Meersschaut
I saw team mates and friends of Wouter in tears crossing the finish line in a group . as a team , as a group , as a family , just like the family member , brother , team mate you always were for them . I cried too , its hard not to if you saw those images ...
Benny Impens
De tranen sprongen in mijn ogen bij het overschrijden van de finish, gaan u missen s'morgens langs de schelde.


I live with death. We all do. Some of us are just more aware of it…
Dana Champion de Crespigny
I’m sure if there is a decent place to ride up there, you will find it,
and by decent I mean impossible for the mere mortal

Ischa Dassen          
Daar hoog boven de wolken, zal hij nu rondfietsen…
Wim Christiaen
Wouter, het ga je goed in je eeuwige ronde..veel sterkte en moed aan al die hem lief was...
Dirk De Luxe Hart
rest in peace Wouter- may the wind be always at your back



De Roeck Dominique
Like a sunset 
Dying with the rising of the moon 
Gone too soon

Friday, May 20, 2011

Slow Living


Visited the Souk. Nothing romantic about it. It’s downtown and dirty. 

Strolled around and absorbed the atmosphere. Sat outside a teashop, 
on the stool normally occupied by the shopowner. Drank my tea and watched the world go by. 

Narrow alley.  Observed the taylor behind his old-fashioned sewing machine. 
He allowed me to take a picture. Maybe coz he’s young. 




















The teashop owner did not want his picture taken, but allowed me one of the kettles. 

Later on had an omelette-roll. You don’t have to escape the rat race here. There is no race. Slow living at its best. Can’t imagine heart-attacks and hypertension being high on the list of medical problems. Bought some Indian/Pakistani sweets (desserts) – coconut and condensed milk – that’s what it tasted like. Heavenly. 

In ‘Kashmir Fabrics’ I indulged myself in the spectacle of colour. 

The young man selling oud and frankincense also didn’t mind me taking his picture. 


I always ask. Half the time they say no. The other half is what makes it worth it. I don’t ask any Saudis. They’re pretty unapproachable. I thought to myself, this is as authentic as it gets. 

How many people in the ‘outside world’ ever get to experience this? Very few. I consider myself blessed. 

Only the trained eye will find what is essential. Actually, it is romantic after all.